کتبه للاشتر النخعی : ....انصف الله و انصف الناس من نفسک، و من خاصه اهلک، و من لک فیه هوی من رعیتک، فانک الا تفعل تظلم. و من ظلم عباد الله کان الله خصمه دون عباده، و من خاصمه الله ادحض حجته، و کان لله حربا حتی ینزع او یتوب.

ترجمه: ای مالک با خدا و مردم و با خویشاوندان نزدیک و با افرادی از رعیت خود که آنان را دوست داری، انصاف را رعایت کن. که اگر چنین نکنی ستم روا داشتی و کسی که به بندگان خدا ستم روا دارد خدا به جای بندگانش دشمن او خواهد بود و آن را که خدا دشمن شود، دلیل او را نپذیرد و چنین شخصی درصدد محاربه با خداست تا آنگاه که باز گردد یا توبه کند.

(نهج البلاغه نامه 53 _ فرمان امام علی علیه السلام به مالک اشتر)